< Terug naar overzicht

Nieuwe deelnemers en meer kwaliteit op de Nationale Limousinkeuring van 2014

Aan de nationale keuring werden dit jaar maar liefst 46 dieren ingeschreven en over de gehele breedte kan er opgemerkt worden dat de kwaliteit dit jaar ook nog weer beter was dan in voorgaande jaren. Ook waren er dit jaar diverse nieuwe inschrijvers die voor de eerst of na lange tijd weer aan de limousinkeuring deelnamen.

Voorts was opmerkelijk hoeveel dieren er debuteerden met een Britse fokkerijachtergrond, hoewel de pedigrees van de meeste Britse dieren uit directe Franse limousinouders bestaat en je deze fokkerij dus moeilijk als een specifiek Britse fokkerij kan typeren. Addy Moree en Hans Toorneman hoefden naar eigen zeggen dit jaar niet veel moeite te doen om de limousinkampioenen eruit te halen, omdat de 2014 kampioenen kwalitatief boven de andere limousindieren uitstaken. Eveneens interessant is het feit dat wanneer je de afstamming en bloedlijnen van veel deelnemende limosuindieren analyseert, je tot de conclusie komt dat de Nederlandse fokkers heel duidelijk de eigenschappen vroegrijpheid en bevleesdheid in combinatie met maat en ontwikkeling in hun dieren prefereren, waarbij vooral gemakkelijk afkalven voor hen een belangrijke criteria blijft.

Het is een omvangrijk voorbereidingswerk om de dieren naar de keuring te brengen. Het voeren, temmen en leren lopen, bekappen, toiletteren, borstelen, wassen en steeds weer hetzelfde ritueel, totdat de dieren uiteindelijk mooi in conditie zijn gekomen, netjes in de pas lopen en keuringswaardig zijn. Na een 4 tal jaar krijg je er handigheid in en ik hoop hier nog eens een apart artikel aan te wagen hoe dit proces verloopt.

Dit jaar begon de keuring met de rubrieken stieren. De stierkalveren waren het eerst aan de beurt en een viertal stierkalveren stapten gewillig aan de hand van hun eigenaren de ring in. Met deze eerste rubriek werd het al meteen spannend voor zowel deelnemers als toeschouwers. De vier jonge stieren werden goed voorgebracht door hun eigenaren en het waren stierkalveren die allemaal superieure kwaliteit vertoonden.

De 4 jonge stierkalveren uit de eerste rubriek

De eerste plaats onder deze eersteklas stierkalveren werd uiteindelijk veroverd door Ampertaine Inspector (Cloughhead Umpire x Sympa) van de fokker Jaap van Dijk uit Tinallinge. Deze stier heeft hij onlangs nog geïmporteerd uit Noord-Ierland en komt uit de bekende kudde van James McKay met als prefix Ampertaine voor zijn kudde. Ampertaine Inspector is een Cloughhead Umpire zoon en moedersvader is de bekende Franse stamstier Sympa. Deze stier Sympa is wellicht een van de meest bekende en meest gebruikte stieren in Groot-Brittannië en wordt met name toegepast om uitstekende moedereigenschappen in de zoogkoeien van een kudde te fokken, met groei en een enorme fraaie bespiering, ook wel “shape” genoemd door de Engelsen.

Sympa (Octopus, v. Haricot x Genial) links als jonge stier en rechts als volwassen stier

De bloedlijnen in Sympa zijn de groeier Haricot uit de Cesarlijn en van moederskant de melk- en vleesstieren Genial en Dauphin, dus een prachtige combinatie van bovenmaatse, vroegrijpe groei, vlees kwaliteit, goede moedereigenschappen en veel melk. Het ongewijde verhaal gaat dat Sympa ooit door een onbekende Engelse vleesveehouder tijdens een vakantiereis in Frankrijk als veel te vroeg gespeend kalf naar Engeland is meegenomen en dat ook maar niets deed vermoeden dat deze stier zoveel bekendheid en nakomelingen zou krijgen en dat zijn spermarietjes niet alleen schaars, maar ook peperduur zouden worden.

De vader van Ampertaine Inspector is Cloughhead Umpire en die is weer een zoon van de Franse Petunia (Malibu x Coquelicot) Malibu is ook in Nederland goed bekend en als KI stier ook veel door Nederlandse fokkers gebruikt. De stier Cloughhead Umpire fokt met name het zogeheten “moderne type”, dat steeds meer het meest begeerde type wordt onder Britse fokkers.

Cloughhead Umpire (Petunia x Espagnol) als jonge stier en zijn grootvader Malibu

De eigenschappen van deze markante “moderne limousin” zijn met name te onderscheiden aan hun langgerekte karkassen, dus heel veel lengte, met immense spierrondingen over het gehele karkas, dus met veel “shape”, een vlak en breed kruis met enorme dubbele rondingen, ook wel “plates” genoemd, waarbij het karkas “clean” moet zijn, zoals de Engelsman het noemt, dus met veel diepte over het gehele karkas, zonder loshangende vellen, met name onder aan de voorhand, maar ook via de middenhand naar de achterhand. De luxe snitten zijn bij dit type in ruime mate aanwezig en dan met name ook de wat korte luxe stukken, wat tegenwoordig een hot item is voor veel keurslagers omdat korte stukken luxueus vlees veel minder afval produceert dan lange stukken. Een verschil dus met de traditionele types, die bijvoorbeeld wel een wat langer kruis vertonen, maar met minder rondingen.

Links Newhouse Cyclone en rechts de Nederlandse kampioen 2013 Calypso, traditionele types, zware en diepe voorhand met losse vellen

Links Wilodge Cerberus en rechts Gorrycam Hunter (Nederlands kampioen 2014), langgerekte, “clean”, moderne types

De tweede plaats werd veroverd door de jongens stier Trueman Incredible. Met recht mag deze stier Incredible heten, vanwege zijn bijzondere, incredible vleeskwaliteit.

Links en rechts Trueman Incredible op de keuring

De moeder van Trueman Incredible is de bekende en fameuze koe Trueman Euphonium (Wilodge Vantastic x Mearnelodge Laird, v. Broadmeadows Cannon) uit de Trueman kudde van Henry Savage in Noord-Ierland en die door veel embryospoelingen al talrijke kwalitatieve nakomelingen heeft lopen.

Links Trueman Euphonium als jonge vaars en rechts een jaar later

De vader van Trueman Incredible is de bekende Franse stamstier Dauphin en moedersvader is Wilodge Vantastic (v. Wilodge Tonka). Geen wonder dat dit stierkalf zulke uitzonderlijke bespiering laat zien, want de bloedlijnen kenmerken zich beiden met super bevleesde fokwaarden. Deze stier kreeg van Peter Mol, de jury voor best bevleesde dieren, dan ook terecht het predicaat best bevleesde stier in deze rubriek.

Links Dauphin en rechts Wilodge Vantastic

Op de derde plaats kwam Ivers Claeys, een zoon van de Franse Lanaudstier Envers (Udin x Soleil) en was tussen de anderen overduidelijk van het laatrijp type met overeenkomstige karkaseigenschappen. De vierde plaats ging naar Millgate Joe (Rossignol x Ronick Hawk, v. Broadmeadows Cannon) van Martien Vromans uit Tilburg die deze stier een paar maanden eerder uit Noord-Ierland had geïmporteerd.

Op de linkse foto Millgate Joe voraan en rechts Millgate Joe helemaal rechts

Millgate Joe mag dan een vierde plaats op de keuring hebben gekregen, maar mijns inziens heeft deze jonge stier een zeer bijzondere en veelbelovende afstamming en we hopen daarom ook in de toekomst nog op fraaie nakomelingen van deze stier. Een delicaat aantal kwalitatieve stierkalveren dit jaar!

Links de legendarische stier Broadmeadows Cannon, rechts Ronick Hawk, die hun stempel drukten op top vrouwelijke nakomelingen

De tweede en de derde rubriek stieren waren beiden jonge stieren tussen 16 en 36 maanden. Omdat zowel rubriek twee als drie beiden maar een inschrijving hadden, was het ook niet moeilijk om de 1a prijs aan beiden dieren toe te kennen. Ook de jury Peter Mol had weinig keus en bond de bevleesdheidtitel aan de staarten van beide dieren. Hopelijk krijgen we volgend jaar wat meer inschrijvers voor deze klassementen stieren. In rubriek 2 was het Inse van ’t Hoogeveld en in rubriek 3 de stier van Cowporation, Gorcum Hunter die dus allebei een 1a opgespeld kregen. Het was opmerkelijk te zien dat Inse van ’t Hoogeveld die als moedersvader Pacha19 heeft, de eigenschappen bevleesheid en maat liet zien, zeker gezien zijn jonge leeftijd, en zullen we deze stier waarschijnlijk nog eens terugzien op de keruring. Jammer genoeg heb ik geen goede foto in mijn bezit van Inse van ’t Hoogeveld en moest ik het doen met onderstaande foto, waar hij helaas niet goed zichtbaar is.

Links Gorrycam Hunter en rechts Inse van ’t Hoogeveld

Gorrycam Hunter (Cloughhead Umpire x Sympa) heeft dezelfde afstamming als de stier Ampertaine Inspector van Jaap van Dijk maar is toch duidelijk een ander type. Laatstgenoemde is meer het traditioneel type en Gorrycam Hunter classificeert meer als de hierboven omschreven moderne type. Mijn ervaring met nakomelingen van Clougghead Umpire is wel dat deze dieren in de puberteitsfase wat moeilijk bevlezen en daarom belangrijk om voor het inkruisen de bloedlijnen zorgvuldig te kiezen.

Rubriek vier oudere stieren moest dit jaar verstek laten gaan. Hendrik Kreuger was zelf wel op de keuring aanwezig, maar moest helaas door omstandigheden Claeys Adelaar (Claeys Superieur x Claeys Lamour) thuislaten. Deze stier heeft op Nederlands bodem bovengemiddelde nakomelingen gefokt en stamt via de stieren Lei en Ettonant uit de bekende Franse stier As de Pic, uit de Franse stal van de vermaarde Franse fokker Bourbouloux, die niet alleen bekend is onder de Nederlanders vanwege zijn gulhartige gastvrijheid om buitenlandse fokkers te ontvangen op zijn bedrijf, maar ook door de typische uitspraak van zijn achternaam, die voor ons als Nederlanders lekker in de mond ligt. Claeys Adelaar is te koop en loopt bij Hendrik Kreuger. We hopen dat deze stier een nieuwe eigenaar krijgt, want zijn fokkerij is fantastisch te noemen!

De stijlvolle stier Claeys Adelaar op beide foto’s. Deze stier is te koop bij Hendrik Kreuger

Ook Envers (Udin x Soleil) die door de eveneens bekende Franse fokker Launay gefokt is moest thuisblijven vanwege een ontsteking aan het beenwerk. Wel waren er diverse nakomelingen van Envers te zien tijdens deze keuring.

Links Envers en rechts zijn vader Udin (Romarin x Otan)

Rond de klok van half elf kwam het vrouwelijke vee aan de beurt. De eerste rubriek vaarskalveren was meteen bijzonder om te zien, met maar liefst 8 deelnemers en bovendien erg spannend, wat ook goed te merken was aan de toeschouwers. Hoewel de juryleden de uitlating deden dat de kampioenen van 2014 zich duidelijk lieten onderscheiden van de rest, moet het keuren van deze rubriek met zoveel potentie en kwaliteit van jonge vaarskalveren moeilijk geweest zijn. Het duurde daarom ook wel even voordat de excellent geconformeerde Cowporation Inca (Carmorn Copilot x Claeys Delux) de prestigieuze 1a prijs in de wacht sleepte.

Links de rubriek van topkwaliteit vaarskalveren en rechts Cowporation Inca daags voor de keuring

Inmiddels zijn er al aardig wat fraaie nakomelingen van Carmorn Copilot (Wilodge Vantastic x Pelletstown Ken, v. Genereux19) op Nederlandse bodem die gemiddeld genomen ook nog eens een buitengewone kwaliteit laten zien.

Links Carmorn Copilot en rechts zijn moeder Carmorn Penny (Pelletstown Ken, v. Genereux x Shire Evan, v. Bobet, vv. Usan)

Ook Claeys Delux (Archibeau x Harfondru) is een bijzondere vleesstier die in Nederland kwalitatieve nakomelingen met veel vleeskwaliteit, volume en ontwikkeling heeft gefokt, waarvan ook bijzonder fraaie nakomelingen naar Engeland zijn verkocht, hoewel je ook met het gebruik van deze stier de melkgift met inkruisen van bloedlijnen goed in de gaten moet blijven houden. De tweede prijs ging naar Cowporation Irish (Valseur x Claeys Delux) en groot ontwikkelde vaars met veel volume, lengte, diepte en een goede bespiering.

Links Cowporation Irish en rechts Eddy en Lieve Claeys, limousinfokkers die tot ver over de grens befaamdheid hebben verworven met hun hoogwaardige Nederlkandse kudde

Op de derde plaats eindigde Claeys Icone (Envers x Claeys Bacchus, v. Neuf), een groot ontwikkelde vaars van het laatrijp type en de vierde plaats werd veroverd door Ionie (Ionesco x Imperial). Laatstgenoemde heeft een interessante combinatie ouders, met veel maat en conformering (beide ouders), groei en vlees (Ionesco), moedereigenschappen (Imperial, v. Vainqueur) en bovendien nog makkelijk afkalven ook (Ionesco).

De line-up jonge vaarzen en rechts de superstier Neuf, die ook in Nederland bekendheid kreeg door zijn complete pakket goede fokwaarden

De twee vaarskalveren van ’t Hoogeveld hadden beiden helaas te weinig keuringsconditie, maar eveneens een zeer interessante afstamming. Het valt niet mee om met een biologische aanpak zoals Hoogeveld die heeft de dieren in topconditie te krijgen, dus dat is altijd even relativeren tijdens zo’n keuring. Beiden hebben als vader de populaire KI stier Bavardage (On-Dit x Dauphin), dus typisch vleeskwaliteit op vleeskwaliteit. Deze KI stier Bavardage is op het ogenblik aardig populair in Frankrijk omdat hij nakomelingen fokt die weliswaar niet allemaal de beste karkasconformering met mooie overgangen laten zien, maar de weegschaal met grote en volumineuze en bespierde nakomelingen tot hoge gewichten topt. Het best bevleesde dier was tevens Cowporation Inca, zodat zij een dubbele bekroning ontving voor het debuteren van haar eerste keuring. Een bovenste beste groep dieren, proficiat aan de deelnemers van deze rubriek!

Vervolgens waren de pinken tussen 15 en 19 maanden aan de beurt. In deze rubriek debuteerde 4 dieren. De eerste prijs werd door de juryleden Addy Moree en Hans Toorneman terecht toegekend aan de prachtige pink Italie (Ulys x MicMac) van Ard Tillemans en gefokt door de Franse fokker Bernard, een van de leden van de fokkerscoöperatie Corali. Deze vaars vond ik een van de elegantste en harmonieuze dieren op deze keuring. Ook kreeg zij van Peter Mol het predicaat beste bevleesde dier in deze rubriek. Een dubbele prijs en zij was het ook dubbel en dwars waard. Jammer dat ze wat zenuwachtig was, waardoor ze haar niet van de beste kant liet zien en moeilijk was om haar stil te laten staan, inherent aan een dier van die leeftijd. Italie is door Ard Tillemans op de Grand Cru veiling gekocht tijdens de Franse nationale keuring van september dit jaar. Haar vader is de bekende KI stier Ulys MN (Illustre x Everest) die gefokt is door Teyssier uit het gebied 15, waarvan Nic van Gerwen ook afstammelingen had op de keuring (nummers 31 Habitha en 34 Hannie). Haar moedersvader is de populaire superstier Micmac (Joli x Ultime) Op de Grand Cru veiling in Frankrijk liet Italie haar al zien als een van de mooiste vaarzen die daar op de veiling te koop waren. We hopen haar een volgende keer zeker nog eens terug te zien in de voorste regionen van onze nationale keuring. De tweede plaats kreeg Claeys Iona (Envers x Vannier) en de derde plaats Ironique van ’t Hoogeveld (Christobal x Umberto van ’t Hoogeveld) en de vierde plaats werd toegewezen aan Ingrid (Flor x Vannier) van de familie Lievenoogen uit Soerendonk. Of het hier gaat om dezelfde moedersvader Vannier van Claeys Iona en Ingrid, is mij onbekend, maar die van Claeys Iona is Vannier (Romeo, v. Herbier), maar de moedersvader Vannier van Ingrid ken ik niet. Al met al een mooie rubriek vaarzen!

Rechts Happy van ’t Hoogeveld

Inmiddels was rubriek 7 aan de beurt met pinken van 19-24 maanden en omdat Kreuger had afgezegd met de pink Isabella (Adelaar x Plato LCO) en de pink van Vromans, Helfina (UT-Majeur x Alban) zeer moeilijk te hanteren was en daarom niet kon deelnemen, bleven er twee pinken over in deze rubriek, die allebei van Sytze van der Goot afkomstig waren, nl. Happy van ’t Hoogeveld (Christobal x Parisien, v. Lanaud) en Hebron van ’t Hoogeveld (Mas du Clo x Utah) Ook bij deze twee dieren was het opvallend dat hoewel de afstamming voldoende bespiering zou moeten garanderen, beide pinken onvoldoende keuringsconditie hadden om hun beste kant te laten zien. Het spreekwoord “kleren maken de man” is ook hier zeker van toepassing. We hopen deze mooie vaarzen nog eens terug te zien als koe. Hebron van ’t Hoogeveld heeft een bijzondere afstamming. Mas du Clo (Bambino x Tilleul) van de bekende Franse fokker Francois Bourdier, die overbekend is voor het genereren van bespiering en wereldwijd een veelgebruikte stamstier. Maar haar moedersvader Utah is misschien minder bekend, maar zeker ook een superstier te noemen. De Nederlandse fokker Ger Hilkens heeft deze hoogwaardige stier veelvuldig en met succes gebruikt en Utah heeft in Nederland veel fraaie nakomelingen gefokt. In deze rubriek won Happy van ’t Hoogeveld de 1a prijs alsook het beste bevleesde dier en in haar kielzog kwam Hebron van ’t Hoogeveld als tweede uit de bus.

De volgende rubriek was voor de vaarzen tussen de 24 en 34 maanden. Deze rubriek was extra spannend en kwalitatief een van de beste tijdens de keuring. Speciaal was de door Ger Hilkens uit Herkenbosch gefokte vaars van de familie Lievenoogen, nl. Hilke (Equador x Unisson). Met name de moedersvader van Hilke, Unisson (Sun Shine x Genial) is een speciale stier en voor zover mij bekend zijn er maar weinig Franse stieren die zo’n torenhoge IVMAT index hebben, maar liefst 124!

Ger Hilkens heeft deze stier ooit uit Frankrijk geïmporteerd en met veel succes gebruikt. Daarna is Unisson naar de heer Ros in Duitsland gegaan om daar zijn imposante fokkerij te continueren. Deze stier Unisson heeft wel zo’n beetje het complete wensenpakket van iedere limousinfokker, makkelijk afkalven, een forse groei in de genen, een enorme bespiering (index 130), en ook nog eens een bovengemiddelde ontwikkeling en prima moedereigenschappen. Dat kwam bij Hilke goed naar voren op de keuring en zij kreeg van de juryleden terecht de 1a prijs opgespeld. Het was hier al evident dat zij later ook vooraan zou lopen in haar rubriek kampioenskeuring vaarzen, die zij trouwens ook met losse handjes op haar naam schreef. Een terecht trotse Lievenoogen met eveneens zeer contente fokker Ger Hilkens!

Op de tweede plaats kwam een eersteklas geconformeerde vaars Ampertaine Harriet (Wilodge Cerberus x Sympa) van Claeys & Cowporation, met fraaie rondingen, mooie overgangen en klasse bevleesdheid, maar wellicht had haar ontwikkeling iets beter mogen zijn met meer maat in het karkas en maakte de jury Addy Moree terecht de opmerking dat zij qua aftekening ook wat aan de lichte kant was. Ze kreeg van Peter Mol nog wel de toekenning voor best bevleesde dier in deze rubriek. Op de derde plaats alweer een vaars uit de Ampertaine kudde, nl. Ampertaine Helga (Cloughhead Umpire x Ampertaine Abacadabra), een mooie vaars die nog moet uitbreken om haar topkwaliteiten te maximaliseren. In het aanlooptraject naar de keuring was Ampertaine Helga moeilijk bevleesd te krijgen, wat naar mijn mening toch zoals ik hierboven al aangaf, een typische eigenschap is voor Cloughhead Umpire nakomelingen, zeker in de jonge levensfase. Vandaar dat een Sympa kruising geheel juist is voor deze stier en deze tekortkoming dan ook afdoende compenseert. Plaats 3 en 4 werden gewonnen door de vaarzen van Nic van Gerwen, nl. Hannie (Ulys MN x Ramdam) en Habitha (Ulys MN x Valentijn). De bekende KI stier Ulys is eerder al besproken en opmerkelijk is dat deze stier veelvuldig in de pedigrees is vertegenwoordigd. Proficiat aan de deelnemers van deze rubriek, een spannende en indrukwekkende ronde met eersteklas dieren!

Vervolgens waren de koeien zonder kalf aan de beurt in rubriek 9. Drie zeer beste koeien stapten de ring in voor een spannende competitie in deze ronde. Al gauw bleek het duidelijk voor de juryleden dat Balbina van ’t Hoogeveld (Omer-MN x Housard) de mooiste koe was van de drie wedijveraarsters. En inderdaad is er op Balbina van ’t Hoogeveld weinig aan te merken! Prachtige rondingen, met fraaie bespiering, prima gevormd kruis met nette staartimplant, mooie overgangen van voorhand naar achterhand en een zeer complete koe met veel lengte, die ook terecht de eerste prijs in de wacht sleepte. Omer MN is een redelijk bekende KI stier, van de Franse fokker Bourderias en gefokt door de Franse fokker Betoulle. Omer MN is voor mij nog altijd een van de beste voorbeelden van het prototype mixte, maar wel een stier die je moet combineren met voldoende melk (index 83), want anders loop je het gevaar om de melkgift uit je kudde te halen. Tevens heb ik de ervaring dat je deze stier het best kan gebruiken op dieren die reeds ontwikkeling (maat) en bespiering in de genen hebben, en dan scoort hij ook goed door die eigenschappen vast te houden en te perfectioneren. De stier Housard is bekend op Nederlands bodem en met zeer veel succes gebruikt door Sytze van der Goot. Ik herinner me er jaren geleden veel excellente nakomelingen van gezien te hebben, allemaal stuk voor stuk volumineus onderscheidende dieren, met veel bespiering, prachtige koppen en zeer brede muilen, die met deze eigenschappen in een kudde er meteen kwalitatief uitspringen.

Links en rechts, Balbina, eerste plaats in rubriek koeien zonder kalf en best beveleesde dier van de rubriek

Nogmaals, een prachtige koe die Balbina en zij kreeg bovendien de prijs voor best bevleesde limousin in deze rubriek. De tweede prijs ging naar onze koe Claeys Floore (Claeys Delux x Claeys Superieur) Beide stieren zijn eerder in dit artikel al besproken. Claeys Floore had veel te weinig conditie om succesvol te zijn op deze keuring en zij had er tot een week of drie voor de keuring nog een dorstig kalf onder lopen, die haar behoorlijk uitkleedde en daarom liet zij van al onze dieren de minste conditie zien. We hopen haar een volgend jaar in betere conditie te laten debuteren, want ze heeft prachtige eigenschappen en is een hele brede, charmante limousindame met veel potentie. De derde plaats ging naar Claeys Feride (Claeys Delux x Neuf), een van onze best fokkende koeien die zelfs een kopie van het NT gen heeft en die we binnenkort ook hopen te spoelen nadat zij in december heeft gekalfd van Ampertaine Elgin (Glenrock Ventura x Samy). Hoewel er maar drie dieren deelnamen in deze rubriek, naar mijn bescheiden mening toch een van de mooiste rubrieken tijdens de keuring. Proficiat aan de deelnemers!

De laatste rubriek was meteen ook het hoogtepunt voor ons, nl. koeien met kalf. Keer op keer is het een prachtig gezicht om koe met kalf als een tweetal door de ring heen te zien stappen, maar deze keer debuteerde Trueman Grazia (Haltcliffe Vermount x Cookstown Villy, v. Mas du Clo) met haar kalf Cowporation Joline (Ampertaine Foreman x Haltcliffe Vermount) op een bijzondere manier en zij is met recht onze trots en tevens het mooiste dier in onze kudde. Ook haar vaarskalf Cowporation Joline is een bijzonder gracieus dier, die haarzelf op een show graag van de mooiste kant laat zien.

Haltcliffe Vermount (Penyrheol Sam, v. Ronick Hawk x Ludo, v. Alaska) heeft wereldbekendheid gekregen toen hij in 2006 als duurste limousinstier ooit voor €125.000 op de limousin stierenveiling in het Britse Carlisle werd gekocht door de fokker Garry Swindelhurst en werd toegevoegd aan zijn prestigieuze Procters kudde. De grootgrootmoeder van Haltcliffe Vermount is de stier Heros, die de bespierde basis onder de Engelse fokkerij heeft gelegd en bij wie veel waardevolle myostatin genen uit de nakomelingen vandaan komen.

Haltcliffe Vermount, links ’s zomers in de wei en rechts ’s winters in de stal

Haltcliffe Vermount heeft in de jaren daarna ontzettend veel kampioenen gefokt en wordt nog frequent gebruikt door de Engelse fokkers. Zijn sperma is helaas nooit de grens overgegaan, want die was niet wettig gewonnen door een officieel KI station. In ieder geval zien we de kwaliteit terug in Trueman Grazia en reeds vanaf jonge leeftijd heeft zij veel shows gewonnen in Engeland totdat we haar hebben gekocht op de Red Ladies show & Sale in Carlisle van 2012. Met recht kreeg zij dan ook zowel de eerste prijs als het beste bevleesde limousin in deze rubriek en was het al duidelijk dat zij in de voorste regionen zou lopen tijdens de kampioenskeuring. Trueman Grazia is onlangs nog gespoeld met de stieren Loosebeare Fantastic (Wilodge Fantastic x Broadmeadows Cannon) , Ampertaine Elgin (Glenrock Ventura, v. Glenrock Spartagus x Samy, v. Loriot) en de bekende Franse stier Neuf (Cassis, v. Ulysse X Haricot, v. Cesar).

Links Ampertaine Elgin en rechts Loosebeare Fantastic

Tweede in deze rubriek werd eveneens een klasse koe uit onze kudde, Claeys Esmee (Claeys Bacchus, v. Neuf x Claeys Sander, v. Ninas). Haar vaarskalf was de schone en best bespierde Cowporation Jacky (Ironstone Goldeneye, v. Wilodge Vantastic x Claeys Delux, v. Archibeau), een prachtig tweetal, die hun tweede prijs dubbel en dwars waard waren. De derde en vierde plaatsen werden behaald door respectievelijk twee prachtige koeien uit de Hoogeveld kudde, nl. Corien (Valere x Ourasy), een bijzondere prachtkoe gefokt door Ger Hilkens uit Herkenbosch, waar ook maar weinig op aan te merken valt en die verleden jaar het vrouwelijke kampioenschap op haar naam wist te schrijven, maar dit jaar zich niet optimaal liet zien en naar mijn mening ook wat conditie tekort kwam om vooraan te staan. Weliswaar liet zij niettegenstaande zij niet optimaal in keuringsconditie gebracht was, toch op een bijzondere wijze haar natuurlijke kwaliteiten zien. De vierde prijs ging ook naar een mooie koe Gabry van ’t Hoogeveld (Daiver van ’t Hoogeveld x Umberto van ’t Hoogeveld). Een pracht rubriek die onze Nederlandse fokkwaliteiten laten zien en prijzenswaardig met zulke pracht kalveren onder de moederdieren.

Hierna kwamen de bedrijfsgroepen in de ring en Claeys & Cowporation sleepte daarmee de eerste plaats in de wacht. Deze fraaie line up van 5 dieren was de mooiste bedrijfsgroep die we nog op een keuring hebben laten zien, met name omdat er een grote uniformiteit van excellente vleeskwaliteit en bespiering aanwezig was en de dieren ook stuk voor stuk groot ontwikkeld waren. Tweede werd de groep van Nic van Gerwen en de derde prijs ging naar ’t Hoogeveld.

De algehele Nederlandse kampioenen waren achtereenvolgend: