Tijdens de laatste Lanaud stierenveiling van 2014 in het Franse Boisseuil, gaf het Franse Stamboek uitgebreid aandacht voor het 30-jarig jubileum van Interlim, de commerciële organisatie voor de verkoop van Lanaud fokstieren, maar ook de internationale liaison voor leden van het Franse Stamboek. Hierbij werd Claeys & Cowporation gehuldigd als hun beste internationale klant en afnemer van Lanaud stieren.

 

 

Een hele eer om deze prijs in ontvangst te nemen, zeker als je daarbij neemt dat deze stieren in Nederland verkocht zijn. Maar er moet wel een stimulans voor afname in Nederland zijn om de stieren te kopen, anders heeft het geen zin. Misschien is het een goed idee om uw vraag voor een zekere stier tegen een zeker prijsmandaat bij ons neer te leggen. Wij weten de goeie er zeker voor u uit te pikken! Laat maar horen als u er eentje wilt. Volgend jaar in februari en in mei hopen we er weer heen te gaan.

 

 

De Espoir veiling en boerderijbezoeken

Na een flinke reis kwamen we rond het middaguur op het station Lanaud in Boisseuil aan waar we nog net even de selectie Espoir stieren konden keuren voordat ze in de veiling te koop werden geboden. Een snelle globale blik concludeerde eigenlijk al dat de kwaliteit van de jonge Espoir stieren matig was en dat er voor de eigenaren van deze stieren geen hoge prijzen te verwachten waren. Ook het aantal kopers viel ons erg tegen want het waren er een stuk minder dan we gewoon waren.

 

 

De eerste Espoir stieren gingen moeilijk onder de hamer en de prijzen ervan vielen eigenlijk een beetje tegen, zeker gezien het feit dat ze met €2.400 als minimum prijs starten. Het zou onzerzijds logischer en zeker ook commerciëler zijn als men wat lager zou inzetten met de mindere Espoir stieren, maar in Frankrijk prefereert men een “behouden aanpak” boven commercie, zonder om commercie uit het oog te verliezen natuurlijk, en daarop valt niet af te dingen. Interessant is ook de volgorde die men aanhoudt om de stieren te veilen. Een gewiekste strategie om steeds een goede mix aan te bieden met wisselende kwaliteit en toch de beste stieren eerst te veilen en de mindere als laatst en dan ook nog zorgen dat er voldoende kwaliteit overblijft naar het einde zodat de tribune niet leegloopt. Dat kan je gerust aan Interlim overlaten. Iedere keer verbazen we ons weer over deze effectieve aanpak.

 

 

Uiteindelijk werden er 61 Espoirstieren van de in totaal 65 stieren geveild, waarvan er 41 stieren werden verkocht, dus een verkoopsuccesratio van 67,2%. Van die 41 stieren waren er maar liefst 20 (bijna de helft) die voor de inzetprijs van € 2.400 werden verkocht en kwamen er maar 6 stieren boven de € 3.000. Het verbaasde ons eigenlijk niets, want zoals al eerder genoemd hadden we moeite om er een goed exemplaar tussen te vinden en dan is € 2.400 nog een heel bedrag. De gemiddelde veilingprijs van de Espoirstieren kwam deze keer dus op € 2.437 te staan.

 

 

Links: Ilot en rechts: Eddy Claeys oefent alvast voor de Show & Sale in Nederland

De topper was Ilot (Ulys-MN x Bienvenu-RJ) van de fokker Gaec Aucomte Pere et Fils die werd verkocht voor € 4.100. Waarom deze stier nou juist de topper moest worden, bleef ons maar een raadsel, want wij zouden daarvoor een andere keuze hebben gemaakt. De afstamming was weliswaar goed te noemen met Ulys-MN en Paradis in de pedigree, maar meer zat er ook niet in. De genomix fokwaarden waren alleen voor afkalven en melkgift goed te noemen, en de rest verder gemiddeld. Ook de groei van Ilot viel met 95 punten tegen en een DM van 96 en een DS van 107 is gemiddeld genomen niet verkeerd, maar niet echt om naar huis te schrijven. Ilot woog op 400 dagen 563 kg, wat op zich wel aardig goed is voor een Espoir stier, maar tijdens zijn Lanaud periode groeide hij slechts 1202 gram per dag. Tegenwoordig meten ze ook de pelvis van de stieren, een prachtige contributie aan de fokwaarden, en daarvoor kreeg hij 113% uit deze serie en dat is wel een goed resultaat, maar omdat het algehele kwaliteitsniveau tegenviel, was dat ook al geen opsteker. Gelukkig heeft iedereen zo zijn liefje lief en Ilot ging de boeken in als de hoogst geprijsde Espoir stier in december 2014.

 

Links: De fokkersgroep Corali; Rechts: de Lanaud veiling in volle gang

 

De RJ decemberveiling daags daarna was weer als vanouds een meer indrukwekkend schouwspel dan de Espoir koppel, hoewel het uiteraard in december niet de beste tijd is om een stier te kopen, want de meeste fokkers houden hun financieel voordeel nauwlettend in de gaten in de tanende markt van tegenwoordig en kopen net als de oplettende Nederlander doorgaans pas een stier in het voorjaar, zodat hun getimede aankoop direct met de koeien de wei in kan.

 

Links: de veiling kan beginnen, Rechts: Fantastisch eten met het Franse Stamboek en de Franse Limousinfokkers

 

Om 10:00 begon de veiling van de RJ stieren, dus we moesten al vroeg beginnen om de stieren te inspecteren. Bij de RJ stieren bleek wel kwaliteit aanwezig. Opvallend was toch wel de steeds toenemende trend naar meer vleestypische, vroegrijpe dieren, waarbij de zoons van Bavardage (On Dit x Dauphin) het goed deden en met name was er ons inziens voldoende belangstelling voor deze stier omdat hij volume fokt, met een duidelijk aanwezige, vroegrijpe vleeskwaliteit. Toch zijn we niet helemaal tevreden met de fokkerij van Bavardage. Hij lijkt toch wat wisselvallig te fokken. We hebben er nu een aantal gezien op verschillende plaatsen en het valt ons op dat de conformatie, grofheid en de maat van zijn nakomelingen over het algemeen wat tegenvalt, hierbij haast ik erbij te voegen dat we de Engelse topkwaliteit inmiddels aardig gewend zijn geworden en daarom de lat wel hoog willen leggen. Immers moet iedere stier zich bewijzen, onafhankelijk waar hij geboren is, hetzij in Frankrijk, hetzij in Engeland of Ierland, hetzij elders.

 

 

Sophie Mournetas van Interlim en RJ stier wachtend op de veiling

 

Het resultaat was volgens onze verwachting een stuk beter, er waren in totaal 59 stieren, waarvan er 57 werden geveild. Er zijn er 7 (12,3%) niet verkocht, dus een verkoopsuccesratio van 87,7%. De gemiddelde veilingprijs was € 4.109, een stuk minder dan eerdere RJ veilingen, die doorgaans gemiddeld € 500 – € 750 hoger liggen, maar dat zal ook wel aan de tijd van het jaar liggen. De topper was Indiano van de fokker Pezet Alain uit het 46 gebied met een verkoopbedrag van € 10.100. Geen regio waar bekende toppers vandaan komen, maar deze Bavardage-zoon heeft een keigoede moeder Eternite-RRE (Tastevin x Neuf) en hij topte met alle genomix waarden, geboortegewicht 10, melkgift 10+ en groei 10+, dat is dus flink de moeite. Zijn index scores zijn voor CR 106, DM 118 en DS 106, een complete stier zouden wij zeggen. Zijn groei op het bedrijf tot speenleeftijd was erg goed, ongeveer 1500 gram per dag, maar ook zijn groei viel tijdens zijn Lanaudperiode wat tegen met 1274 gram per dag. Hij woog op 400 dagen een respectabele 624 kg en zijn bekkenbreedte was gemiddeld in zijn serie.

 

 

Indiano

 

Bezoek aan Camus Pere & Fils

We hebben ook een bezoek gebracht aan Camus Pere et Fils, het bedrijf van Frank Camus en zijn associé. Het bedrijf boert met 140 kalvende koeien op 170 hectare. Bij dit bedrijf hebben we nagenoeg alle koeien bekeken. Eerst een koppel van circa 100 koeien, hele knappe koeien met een paar topkoeien ertussen die meteen positief opvielen. Bijvoorbeeld 0958 (vader Baron), een enorm grote koe die ook net zo enorm breed is met een courante conformatie. Later bleek dat zij van deze koe een Bravo zoon, genaamd Espagnol hebben ingezet als dekstier en die fokt op z’n plat Nederlands gezegd als een tierelier. Een bloedlijn van de bekende fokker Lagautriere. Op dit moment heeft ze een stierkalf 2028 van Ferry. Bij deze koppel koeien liep nu een RJ stier (nr. 727) gefokt door Francois Bourdier, een zeer goed ontwikkelde stier die ook breed in de rug is en met prachtige “plates” ofwel mooi vlak op het kruis.

 

 

Links: dochter van Espagnol; rechts: de uitgebreide prijzenkast van Camus Pere & Fils

 

Espagnol is een zoon van Bravo (v. Usuel, vv Sibeau) van Lagautriere. De moeder van Bravo stamt van de stier Leo. Bravo is een enorme stier die in Parijs al eerder een 4^e in 2010 en een derde plaats in 2011 heeft behaald. Espagnol op zijn beurt kwam eerste in 2012 in Parijs en 4^e in 2013. Espagnol fokt het vroegrijpe mixte viande type, maar met een prachtige maat en op de koeien van Camus klikt hij goed. Enkele vaarzen van circa twee jaar oud, nakomelingen van Espagnol, waren goed ontwikkeld en hadden een super bespiering (1833, 1838, 1843), deze vaarzen zijn van onbetwiste keuringskwaliteit.

 

 

Links: Bravo en rechts: Frank Camus en vader

 

Ferry is een zoon van Casanova (Neuf x Ecu) en fokt dieren die laatrijp zijn en zeer goed ontwikkeld zijn. Ondanks dat is de bespiering heel redelijk. Camus had ook dieren van Casanova zelf zoals de mooie vaarzen 1752 en 1744. Casanova fokt meer het elevage type. De stier is eerst ingezet door Repplinger en was succesvol met deze stier.

 

Casanova

 

Als room op de visitetaart mochten we een kijkje nemen bij hun keuringsdieren. We waren al diktevreden over de koeien die we gezien hadden, maar er was dus nog meer te zien. En inderdaad bleek dat zo te zijn! Bij de tweede stal aangekomen vielen onze monden compleet open, tot grote pret van de eigenaars. Daar stonden zo’n vijftien stuks ongelofelijke mooie en vooral enorme koeien, later bleken er ook nog enkele vaarzen tussen te zitten, maar die zie je van een afstandje zomaar als volwassen koe aan. De twee koeien die het meest opvielen waren Carine en nummertje 1542 (naam vergeten). Carine is enorm groot en enorm breed en laat ook nog finesse zien. De slachtkwaliteiten zijn dus ook ruim in overvloed aanwezig. Zij was kampioen in Parijs in 2012. De koe 1542 doet er eigenlijk maar weinig voor onder, zij is iets groter maar is van achteren iets minder breed. De voorhand van 1542 is echter beter. Zij is trouwens ook kampioen geweest in Parijs. In totaal stonden er zes kampioenen in een hok, een imposant gezicht en waarschijnlijk een van de mooiste koppel Limousins die er te zien zijn op deze aardbol.

 

 

Links de keuringskudde van Camus Pere & Fils en rechts Carine

 

Een andere mooie koe is Cheri 1131, een imposante koe maar wel net even minder dan Carine. De vader van 1131 is Omer MN, en ze is drachtig van Gateau (afkalven in maart). Nadat we alle koeien bekeken hadden en we overtuigd waren van de absolute topkwaliteit, werden wij als laatste nog uitgenodigd om Gateau te komen bewonderen. Gateau is de stier waar Camus in gelooft, daar verwachten ze heel veel van. De stier is een zoon van Begonia (v Reve) en gefokt door Liliane Thimonnier. Het is werkelijk een hele mooie stier. Lang, groot, breed en een mooi vlak kruis. Als je kritisch kijkt kan de bil iets ronder, of mag hij een paar centimeter groter zijn, maar daar tegenover staat dat de voorbenen exact recht staan (dat zie je niet vaak) en dat zijn lengte en zijn harmonie fantastisch ontwikkeld zijn.

 

Links Malibu en rechts Nenuphar

 

De dieren hebben bijna allemaal Malibu en/of Nenuphar in hun genen zitten. Vorig jaar hebben ze de eigen gefokte stier Diamant verkocht naar de bekende topfokker Dinmore in de UK. Diamant (v. Berloiz) is dezelfde zomerperiode tijdens de nationale keuring kampioen geworden in de UK

  

Links: Diamant, midden: Diamant kruis en rechts nakomeling Jeraboam van Diamant

 

Al met al hebben we hele goede dieren gezien die wellicht niet allemaal zullen passen bij het vroegrijpe mixte viande type, maar zeker veel kwaliteit hebben en die we zeker gaan terugzien op de nationale keuring in Frankrijk.

 

Bezoek aan Vincent Benoit

Vervolgens hebben we nog een bezoek gebracht aan het bedrijf van Vincent Benoit, dat zowel met hoornloze dieren fokt als intensief experimenteert met het Myostatin 821 gen.

Het bedrijf van Vincent ligt ten noorden van Chateauroux, in een streek waar ook veel graan wordt verbouwd. Benoit heeft zelf 160 koeien en verbouw daarnaast graan (tarwe, gerst en zonnebloemen). Het land dat minder geschikt is voor graan wordt gebruikt voor de koeien. In de zomer regent het maar heel beperkt en daardoor hebben ze bijna structureel te maken met droogte in juli en augustus. Voor een gewas als maïs is het te droog, maar voor graan gaat het prima.

 

 

Vincent Benoit                                                                                                             Prachtig bevleesd hoornloos kalf

 

Benoit heeft mixte viande koeien die van behoorlijke kwaliteit zijn, het zijn mooie koeien maar geen imposante of zeer goede koeien. Hij wil meer vlees fokken zonder aan hoogtemaat in te leveren. Daarvoor gebruikt hij twee stieren van Rochard, een fokker uit de Arnac la Poste regio (noord Limoges) die bekend is om zijn vleestypische koeien. Volgens Vincent Benoit is dit de beste vroegrijpe vleesveestapel van Frankrijk en heeft deze kudde veel dieren met de combinatie F94L en het NT821 gen, o.a. Hercule 2 (v Ducasse, uit een Palace-MN koe). Homere heeft ook diezelfde ideale gencombinatie. Daarnaast heeft hij een polled (hoornloze) stier van Le Sage, tenslotte heeft hij enkele stieren die hijzelf gefokt heeft. Dit zijn Fiston-Ben (v Tigris mv Mickey), Henry-Ben (v Achille) en de jonge Indien-Ben wordt nu voor het eerst ingezet.

 

  

De kudde van Vincent Benoit en rechts 2 keer het hoornloze stiertje dat ons positief opviel, lengte, volume en voldoende bespiering en maat

 

Hij is al enige jaren bezig met polled stieren, maar wilde daar een jaar geleden mee stoppen door tegenvallende resultaten. Echter toen hij deze beslissing genomen had, kreeg hij kalveren die aanmerkelijk beter waren en daarom is hij er toch actief mee doorgegaan.

De stier Homere (v Danton) is gefokt door Rochard en geeft goede kalveren. Een andere stier die hij gebruikt is Euphrate (v Uskudar, mv Jaguar mvv Domino). De stier Cacao heeft hij veel gebruikt (KBS). Hij heeft hele goede ervaringen met Malibu, eerst lijken ze van gemiddelde kwaliteit maar naarmate de dieren ouder worden, worden ze steeds beter. Hij vindt het hele goede moederdieren.

 

Hij wilde rietjes van Edelweiss (Vercors x Mas du Clo) kopen maar helaas blijkt er toch geen sperma van beschikbaar te komen. De stier is wel op KI station geweest, maar mocht niet dekken vanwege een opgelopen infectie. De infectie wilde de eigenaar zelf behandelen, maar toen de infectie uiteindelijk verholpen was, mocht het KI station vanwege veterinaire regelgeving de stier niet meer terugnemen. Hij heeft een zoon gehad van Edelweiss maar die fokte niet goed, wel voldoende vlees maar minder goed beenwerk. Hij wil toch Edelweiss of een zoon van Edelweiss graag gebruiken. Edelweiss is een volle broer van Fuchsia (dus ook Vercors x Mas du Clo) die bij de fokker Bros staat. Over Fuchsia hebben we al eerder geschreven. Een enorm mooie stier, precies het type die veel vleesfokkers aanstaat, maar zou net wat meer maat mogen hebben. Bovendien heeft hij nog een stier van Lebourg, een zoon van Diego uit een Achille moeder.

 

 

Links Edelweiss en rechts de fokwaarden van Edelweiss

 

Hij verkoopt jaarlijks 40 stieren aan commercial breeders, oftewel vermeerderaars met limousin kruislingen. Aan het einde van de farmtour hebben we naar enkele dekrijpe stiertjes gekeken. Daar liep nog een polled zoon van Hinz (Duitse polled stier die goed te boek staat, net als Tigris) die opviel door zijn lengte. Volgens Benoit was dit stiertje te smal, maar ons inziens was het een mooie stier van gemiddelde breedte als je uitgaat van het mixte type. Die stier was dus zo slecht nog niet. Eigenlijk zijn de enige stieren die kwaliteit polled fokken, Hinz en Tigris en misschien nu ook CN Mateo tot een mate.

 

 

Vichy-Mn                                                                                                    Tigris PP

 

Benoit heeft ook de populaire stier Vichy-MN (v Nepthune) gefokt en heeft zelf hier veel mooie nakomelingen van gekregen. De stier heette eigenlijk Vichy-Ben maar het stamboek heeft een deel van de naam weggelaten toen zijn rietjes in de verkoop kamen, zodat de directe herkenbaarheid van de fokker is weggepoetst. Deze stier heeft ook bij de Franse fokker Bourbouloux gefokt. De stier Declic-Ben heeft hij verkocht aan KBS en die heeft er nog rietjes van te koop.

 

 

Declic-Ben                                                                                                                     Dauphin

 

Het Q gen komt hoofdzakelijk van de stier Avocat, dat ook in Jersey zit. In principe is Vincent Benoit het met ons eens dat dit gen niet de voorkeur heeft boven het ideale NT821 gen omdat eerstgenoemde door zwaardere kalveren het afkalven op den duur kan verzwaren. Volgens Benoit zijn op het ogenblik, net als in Engeland, veel limousinfokkers enthousiast over het NT821 gen en fokken dit gen met grote aantallen in hun veestapels, ondanks dat het Franse stamboek dit gen nog afraad. Maar volgens Vincent zal het niet lang meer duren totdat ook het Franse stamboek, net als eerder het Engelse stamboek dit al deed, het NT821 toelaten in het hoofdstamboek. En volgens ons ook volkomen terecht, want het is reeds bewezen dat dit gen in combinatie met het F94L gen kleine kalveren geeft en dus ook makkelijker afkalven. Het NT821 gen komt voornamelijk van de stier Jacot (v Dauphin), die het van zijn moeder (Violette) heeft gekregen. Het verhaal gaat dat (vader) Patureau bij het slachthuis een paar koeien mee naar huis nam omdat ze hem bijzonder goed aanstonden. Patureau heeft met deze koeien doorgefokt en waarschijnlijk had Violette, een van deze koeien, een beetje Parthenaise bloed in zich en is het gen uiteindelijk via Jacot in vele Limousinveestapels terecht gekomen.

 

  

Links: Weer het hoornloze stiertje: “Hij is zo slecht nog niet!”, midden: de wilde blik in de wat bolle ogen verraad het hoornloze gen, rechts: Eddy Claeys in discussie met Vincent Benoit

 

Een waardevol bezoek, met name ter orientatie voor de ontwikkelingen met hoornloze stieren, trends en ontwikkelingen in deze markt.