Vrijwel overal over de gehele wereld wordt de scrotumomvang van fokstieren als een kritiek belangrijke criteria gemeten. Deze belangrijke fokwaarde eigenschap is feitelijk het allereerst waar een fokker naar moet kijken bij de keuze van een fokstier. In de meeste landen wordt er vlak voor er een keuring of een veiling wordt gehouden, de scrotumomvang gemeten en de minimale omvang moet dan minimaal 32cm bedragen bij Limousin fokstieren. In Engeland staat de scrotumomvang ook genoteerd op de EBV fokwaardenkaart en kan voor iedere fokstier dus worden afgelezen. Deze indicator is bepaalt dus in belangrijke mate de genetische waarde van een fokstier.

Maar wat is nou eigenlijk het belang van een goede scrotumomvang voor de Limousinfokker?

Allereerst hebben talloze wetenschappelijke onderzoeken bij vrijwel alle koeienrassen reeds bewezen dat de spermakwaliteit bij jaarlingen substantieel verbetert wanneer de scrotumomvang stijgt van 30 cm naar 38 cm.  Lager dan deze omvang geeft vrijwel altijd problemen met de vruchtbaarheid of zijn stieren zelfs vroeg of laat geheel onvruchtbaar.
Bovendien staat een goede scrotumomvang altijd garant voor een hoge output van kwalitatief sperma, maar correleert een goede scrotumomvang ook positief met de output van normale spermacellen. Dit betekent dus dat stieren met een grotere scrotumomvang meer normale spermacellen produceren en dat moet iedere fokker wel positief in de oren klinken.

Maar nu nog meer voordelen die wat meer genuanceerd liggen. Stieren met een groot scrotum hebben een toevalligheideffect om vrouwelijke vruchtbaarheid te verbeteren. Wereldwijd zijn er testen gedaan bij meerdere rassen en de uitkomst was te allen tijde dezelfde nl. dat grotere scrotumomvang positief correleert met de eierstokfunctie, maar ook een vroegere rijpheid van de dochters van zulke stieren. In de Verenigde Staten is er een omvangrijke proef gedaan met Limousins en was de uitkomst als volgt:
Negen paren Limousinstieren van negen groepen tijdgenoten zijn bijeengebracht, waarbij de ene stier van het paar een groot scrotumomvang had (gemiddeld 36,3 cm over de negen groepen) en de andere stier een klein scrotumomvang (gemiddeld 28,5 cm over de negen groepen). Behalve deze fenotypische groepering zijn EBV (Estimated Breeding Values) gebruikt om de stieren te groeperen in “hoog”, “gemiddeld” en “laag”. Iedere stier heeft daarna een willekeurig samengestelde groep van 15 tot 20 koeien gedekt, voor driejaar lang, ieder jaar dezelfde koeien. Van 407 nakomelingen zijn geboortegewichten, gewichten op 200 dagen en 400 dagen, kruis- en schofthoogtes, en met ultrasound meting de vetdiepte en de oogspier gemeten. Van 210 vaarzen zijn bloedmonsters getrokken toen zij gemiddeld 11, 13 en 15 maanden oud waren om te bezien hoeverre zij de pubertijd hadden bereikt.

De uitkomst van bovenvermelde proef was verbluffend:
– De beweging van de nakomelingen van de stieren met de grote scrotumomvang was aanmerkelijk beter dan van die van de kleine scrotumomvang en de nakomelingen waren ook aanmerkelijk rastypischer.
– De nakomelingen van de stieren met grote scrotumomvang hadden eveneens een grotere scrotumomvang dan de andere groep.
– van de vrouwelijke nakomelingen van de groep met grote scrotumomvang bereikte 10% meer de pubertijd op 15 maanden dan de groep met kleine scrotumomvang.
– Er is geconcludeerd dat de EBV meting om vroeger pubertijd te krijgen meer accuraat was dan de actuele meting van scrotumomvang aan de stier zelf.
Er bestaat een grote variatie in scrotumomvang tussen de verschillende rassen. De ideale omvang van het Limousinras relateert alleen aan het Limousinras zelf en geeft alleen indicatie aan groter en kleiner scrotumomvang van Limousins.

Conclusie:

– Een goede scrotumomvang bij stieren is dus zeer relevant voor fokkers die er op uit zijn dat hun stieren goed vruchtbaar zijn
– Stieren met een groot scrotumomvang produceren vroegrijpe fokvaarzen en dus zeer positief wanneer de fokker deze vaarzen zo vroeg mogelijk wilt laten afkalven.
– Scrotumomvang is een zeer belangrijk meetinstrument om ons Limousinras te beschermen en te verbeteren.